بیلبورد یا آگهی‌نما، به تابلوی بزرگی گفته می‌شود که فضای مناسبی برای نصب آگهی را در اختیار دولت، صنعتگران و عرضه‌کنندگان کالا می‌گذارد؛ در اصل به هر فضای خارجی که امکان نصب آگهی بر آن باشد اطلاق می‌شود. اما امروزه، بیشتر به معنای تابلوهای بسیار بزرگ و نورپردازی شده‌است که بر پایه‌های بلندی قرار گرفته و از فواصل دور قابل دیده شدن هستند.
در واقع بیلبورد ها تابلوهای بزرگ تبلیغاتی هستند که نزدیک بزرگراه‌ها و خیابان‌ها نصب می‌شوند و در دید سرنشینان اتومبیل‌ها و عابران پیاده قرار می‌گیرند. یکی از ابزارها و رسانه‌های کمپین‌های بازاریابی استفاده از المان‌های تبلیغات محیطی است که بیلبورد یکی از مهمترین آنها محسوب می‌شود. بیلبوردها در میدان‌ها، اماکن تجاری، روی بالن‌ها، روی هواپیماها یا اتوبوس‌های شهری وجود دارند و در منظر دیدگان ظاهر می‌شوند.
بیلبوردها از کجا آمدند؟
پیشینه بیلبورد ها به اولین تمدن‌ها باز می‌گردد و ما در تاریخ مصر باستان به ستون‌های سنگی برمی‌خوریم که ستون‌هایی چهاروجهی با نوک هرمی شکل هستند و از سنگ یک‌تکه ساخته شده‌اند. این ستون‌ها نه تنها جنبه تزئینی داشته‌اند، بلکه برای ترویج مذهب مصریان باستان به کار می‌رفته‌اند و بر روی آنها جملات مذهبی و دعاهای مختلف کنده‌کاری شده‌اند. نخستین قدم‌ها در مسیر تبلیغات در سال ۱۴۵۰، زمانی که یوهان گوتنبرگ ماشین چاپ قابل حمل را اختراع کرد، با انتشار برگه‌های آگهی دستی، تبلیغات به شکل امروزی آن به مردم معرفی شد. در سال ۱۷۹۶، با تکمیل روش‌های لیتوگرافی، اولین پوستر تصویر سازی شده، به وجود آمد. اولین بار تبلیغات در حاشیه جاده‌ها توسط بازرگانان و کسبه محلی آمریکایی به کار رفت. آنها علامت‌ها و تابلوهایی را بر دیوارها و نرده‌ها نقش می‌کردند یا پوسترهایی را بر روی تیرهای تلگراف، دیوارها و هر محل ممکن، نصب می‌کردند.
به مرور زمان، مردم به دنبال جاهایی مناسب برای نسب آگهی‌های خود بودند تا در محدودهٔ زمانی مشخص، بیشترین بازدیدکننده و بالاترین تأثیر را داشته باشد، به این ترتیب، ستون‌ها و جعبه‌های ویژهٔ نصب آگهی در نقاط پر رفت‌وآمد شهرها برپا شد.
